Archief voor categorie: Blog

Hoera! Het is gelukt! De zoektocht naar een nieuw paard is tot een einde gekomen en je hebt een paard gevonden waar je helemaal enthousiast over bent! Je kijkt er al helemaal naar uit om te gaan ervaren hoe het paard (en jullie relatie) zich zal ontwikkelen. Maar je moet nog wel een paar hobbeltjes over. Contract maken? Dat trek ik wel van internet! Keuring? Dat regelen we wel! Betaling? Onderweg. Maar vaak zie je dat hele kleine, praktische puntje over het hoofd dat ‘levering’ heet. Klinkt als iets waar alleen juristen over struikelen he? Maar dat is niet zo!

Levering

Voor de wet is een paard een ‘gewone’ roerende zaak. De wet zegt wel ‘dieren zijn geen zaken’, maar nog in dezelfde wetsbepaling staat ‘… maar we behandelen ze wel hetzelfde’ met een aantal uitzonderingen.

Levering van roerende zaken vindt plaats door feitelijke terbeschikkingstelling. Dat betekent precies hoe het klinkt: het goed (het paard) wordt feitelijk aan jou ter beschikking gesteld. Dus: jij krijgt het halstertouw in je handen gedrukt: het paard is geleverd.

Want wat nu als het bijvoorbeeld om je verzorgpaard gaat. Daar gaat niemand je een halstertouw in handen drukken. Of als het paard nog bij de verkoper in training blijft? Vanaf welk moment is hij dan van jou? De wet bepaalt dat de eigendom (het bezit) dan overgaat door een ‘tweezijdige verklaring’, wat zoveel wil zeggen als: jullie zeggen het tegen elkaar (en als het paard bijvoorbeeld op een pensionstal staat en van eigenaar wisselt, zeg je dat ook tegen de stalhouder).

Levering en risico-overgang

Het is belangrijk om te weten of een paard al of niet aan de koper geleverd is omdat daarmee ook het risico van het paard op de ander overgaat. Niet alleen heb je daarmee het recht om over het paard te beslissen gekregen, ook komen ongevallen voor jouw risico en rekening. Juist omdat het leveren vaak met (risicovol) vervoer gepaard gaat, is het belangrijk om vooraf duidelijk te hebben wanneer er geleverd is en of het risico dus al op de koper is overgegaan. Want wat nu als het paard wordt gebracht door de verkoper, maar onderweg naar de koper toe in de trailer een ernstig ongeluk krijgt? Wat nu als het paard bij het inladen op de trailer lelijk van de klep glijdt en zijn pezen doorscheurt? In dat geval zegt een verkoper snel: hij was al van jou, niet meer mijn probleem! En de koper zegt snel: hij was nog niet bij mij, nog niet mijn probleem! Een geschil is geboren.

Het is daarom van groot belang om ook vast te leggen hoe en op welk moment het paard wordt ‘geleverd’ en op welk moment het risico overgaat. Want als het paard uit het eerste voorbeeld voorafgaand aan het inladen, wordt ‘geleverd’ door de tweezijdige verklaring, is een ongeluk dat onderweg gebeurt, voor rekening en risico van de koper. Als de verkoper het paard brengt zonder bijkomende afspraken, komt hem dat duur te staan. Het paard is nog in de macht van de verkoper, dus niet ‘feitelijk ter beschikking gesteld’ en er is ook geen tweezijdige verklaring, dus het paard is nog van verkoper. Dan denk je iemand een dienst te bewijzen!

Naar de keuring

Veel contracten bepalen dat het paard wordt verkocht onder voorwaarde van goedkeuring door een dierenarts. Omdat steeds vaker steeds uitgebreid wordt gekeurd, moeten partijen daarvoor vaak naar de dierenarts toe. Het is dan belangrijk om te weten voor wiens risico dat vervoer van en naar de keuring komt. Want juridisch is het paard vaak nog niet van de koper, maar het paard gaat wel op weg omdat de koper dat nodig vindt. Maak hierover duidelijke afspraken. Datzelfde geldt voor een paard ‘op proef’ of in een dergelijke constructie.

Plaats van levering

Bij internationale geschillen (en dat is al het geval als je een paard net over de Belgische of Duitse grens koopt) speelt de plaats van levering ook nog eens een rol bij de beantwoording van de vraag welke rechter bevoegd is van een eventueel geschil kennis te nemen. Als het paard in het buitenland op basis van de tweezijdige verklaring geleverd is en vervolgens in opdracht van koper naar Nederland is vervoerd, is in beginsel de rechter in dat buitenland bevoegd om over een conflict te beslissen. Dat is een niet onbelangrijke overweging.

Conclusie

Je kan een paard dus leveren door hem aan de ander te geven, of door er met de ander een afspraak over te maken. In alle gevallen is het belangrijk dat partijen heel duidelijk hebben op welk moment het paard voor het risico van de een komt, en op welk moment voor risico van de ander. Maak hier duidelijke afspraken over om te voorkomen dat daarover op een later moment strijd ontstaat.

Deze blog is geschreven door onze huisadvocate Floortje Maat. Wist je dat je als lid haar gratis een juridische vraag mag voorleggen? Ook kun je gratis gebruik maken van de contracten welke ze speciaal voor jullie heeft opgesteld.

Een niet onbelangrijk deel van mijn tijd maak ik contracten. Dat zijn contracten voor grote bedrijven, mensen die gaan scheiden, buren die afspraken over de heg laten vastleggen, maar meestal toch contracten over paarden. 

In het verleden was het uitspreken van de woorden ‘contract’ of ‘op papier vastleggen’ in de paardenwereld wel zo’n beetje de ergste blijk van wantrouwen die je je gesprekspartner kon geven. Als je die ander al niet meer op zijn woord kan geloven, waarom práát je dan überhaupt met elkaar. Onder druk van de steeds harder wordende maatschappij, de steeds verder toegenomen belangen en de toegenomen interesse in de paardensport van mensen die daar in het verleden weinig mee van doen hadden, zijn die tijden (gelukkig) veranderd. Nu kijken steeds minder mensen op als je stallingscontract op papier komt te staan of als je bij een professionele verkoper niet kan volstaan met het geven van het geld, maar ook een papiertje moet ondertekenen. 

Wat niet veranderd is, is de complexheid van de afspraken die mensen ten aanzien van paarden met elkaar maken. Ja, je mag dat paard wel als de jouwe beschouwen als je helpt het dak van mijn stal te vervangen’, zullen we doen dat ik dit koop en jij dat en dat het paard dan soort van van ons samen is?’ of (zeer klassiek) ‘hier lieverd, voor je zestiende verjaardag, een paard, dat heb je altijd al gewild’. Zolang hierover geen duidelijke afspraken vastleggen, zijn dit soort constructies tikkende tijdbommetjes. Op enig moment zal er een verschil van inzicht komen en dat gaat dan problemen geven. 

De noodzaak van het vastleggen van afspraken is langzaamaan tot veel mensen doorgedrongen. Maar het laten maken van een contract is vaak nog wel een brug te ver. Google is immers je beste vriend. Het internet puilt uit van de standaardcontracten, voorbeeldcontracten en adviezen over contracten. Vaak kiezen mensen een van de opties die ze nog het beste begrijpen en dat moet het dan maar zijn. Dit is niet altijd de beste oplossing. 

Door het zelf in elkaar knutselen van contracten, geeft een schijnzekerheid die partijen (of één van hen) duur kan komen te staan, omdat dingen niet zorgvuldig geformuleerd zijn, er geen strafbepaling op staat (en dus niet afdwingbaar zijn), of zodanig vaag of arbitrair vastgelegd zijn dat je er eigenlijk niets mee kan.

Op deze plek schreef ik al eens een blog over koopcontracten waar je weinig aan hebt. Er zijn ontzettend veel contracten waarvan mensen eigenlijk niet precies weten wat erin staat, en tegen de tijd dat de zaak zo ver geëscaleerd is dat iemand die bureaulade gaat uitmesten om dat stuk papier te zoeken, is er eigenlijk dan al geen redden meer aan.

Uiteindelijk zijn de beste overeenkomsten die overeenkomsten waarin ieder der partijen precies weet waar hij mee instemt en ook waarom die keuze op die manier is gemaakt. Ieder der partijen weet dan waar hij aan toe is en dat betekent dat niemand teleurgesteld raakt. 

Dat betekent feitelijk dat bij het aangaan van de overeenkomst iets meer moet worden geïnvesteerd in het doornemen van de overeenkomst. Dat hoeft helemaal niet door deze iedere keer van begin tot eind voor te dragen, maar wel door bij elkaar te zitten en te zeggen: op dit punt moeten wij een beslissing nemen, welke optie past het best bij ons en bij wat wij van deze overeenkomst verwachten. Dat betekent soms dat er kosten moeten worden gemaakt, of tijd moet worden geïnvesteerd. 

Eén van de services van de Vereniging Eigen Paard is dat ik voor u een contract kan maken, of kan beoordelen. In het geval van een beoordeling legt u mij het concept-contract voor. Telefonisch of op mijn kantoor nemen wij dan door wat er staat en wat u voor ogen staat. Ik schrijf dan een advies over de punten die aandacht behoeven en waarom. Met dat advies kunt u met uw contractspartij overleggen, of kunnen wij gezamenlijk kijken welke optie het beste bij u past. 

Als u nog geen opzet voor een contract heeft, is de werkwijze niet zo anders. Eerst overleggen wij over de wensen en mogelijkheden. Dan maak ik een concept-contract, met een advies over de punten waarop nog beslist moet worden en de opties die daarvoor voor de hand liggen. Vervolgens kunt u dit zelf met uw contractspartij doornemen, of kunnen wij gezamenlijk kijken welke optie het beste bij u past. 

Voor leden van de Vereniging Eigen Paard zijn de kosten van dergelijke begeleiding daartoe beperkt, dit beschouwt de Vereniging als een van haar basistaken.

Floortje Maat
huisadvocate Vereniging Eigen Paard

Zo’n acht jaar geleden kwam Stephanie Visser in aanraking met de Vereniging Eigen Paard omdat ze een paard zocht. Het mondde via een sessie Horse Dating uit in de aankoop van het dressuurpaard Tobijan, die Z2 startgerechtigd werd met haar dochter Nikki. Nu is ze voorzitter van de Vereniging Eigen Paard en organiseert ze eigenlijk zelf op 1 juli in Oosteind een volgende sessie.

“Eigenlijk kun je het beschouwen als een speeddate tussen paard en toekomstige eigenaar,” vertelt Stephanie. “Mensen die hun paard te koop hebben, kunnen hun paard aanmelden. En mensen die een paard zoeken, kunnen zich aanmelden voor de Horse Dating dag op 1 juli.  Paarden worden klinisch gekeurd, ze kunnen worden uitgeprobeerd en dan kunnen we kijken of er een match is tussen paard en eventueel koper. Het fijne is dat je meerdere paarden kunt testen. En als het leuk loopt, kun je met de eigenaar in onderhandeling.”

Zelf maakte Stephanie Visser acht jaar geleden op Outdoor Gelderland kennis met het fenomeen Horse Dating: “We wilden een paard kopen maar we wisten niet zo goed hoe of wat. Het heeft natuurlijk niet allemaal zo’n brandschoon imago: soms word je belazerd waar je bij staat. Mijn stiefvader vroeg toen of er niet zoiets bestond als de Vereniging Eigen Huis. We hebben wat gegoogeld en toen zijn we naar Outdoor Gelderland gegaan. We hadden een paard op het oog maar Frenk Jespers en Gert van der Hoorn vonden het toen niet verstandig: het paard kon nu op de wei veel energie kwijt en wij stonden op de Rotterdamse manege, met twee dochter van 11 en 13. We hebben toen een aantal paarden bekeken en als we dachten dat iets zou kunnen kloppen, haalden we Frenk erbij omdat we die als vertegenwoordiger van de Vereniging hadden leren kennen. En zo hebben we Tobijan gevonden.”

Nu als voorzitter van de Vereniging Eigen Paard staat ze aan de andere kant: “Hoe ik weet dat mensen bij ons vertrouwd terecht kunnen? We zijn een onafhankelijk partij en het is ons doel dat verkoper en nieuwe eigenaar tevreden moeten zijn. Als we dat niet goed zouden doen, zijn we binnen de kortste keren ten dode opgeschreven. Natuurlijk kan er een keer wat fout gaan. Bij het paard dat wij kochten, bleek bij de keuring door de dierenarts dat hij kreupel liep. Zo’n man zegt dan heel gemakkelijk: ik denk te kleine ijzers, kom over een paar weken maar terug. Frenk heeft hem toen gevraagd bloed te checken, om zeker te weten dat hij geen pijnstiller heeft gehad als hij bij de herkeuring wel goed loopt. Daar zou ik als argeloze koper nooit over nagedacht hebben. En mocht het fout gaan, dan hebben we altijd nog onze juridische afdeling.”

Op 1 juli is de Horse Dating sessie in Oosteind. Verkopers en kopers kunnen zich hier aanmelden.

Vereniging Eigen Paard op Universal Horse Data

Bron: Equnews