DiaBelle heb ik gekocht op 25 juli 2009, zij was toen 1 maand en 1 dag oud. Toen ze 5 maanden was is ze verhuisd naar de opfok in Walcheren, waar ik en mijn dochter haar iedere week bezochten, omdat de band tussen haar en mij niet zo wou vlotten hebben we besloten haar naar huis te halen en is ze op een pensionstal terecht gekomen toen ze 2 jaar oud was. Met 3 jaar is DiaBelle ingereden, want volgens de instructrice werd ze alleen maar sterker als we dit niet deden. DiaBelle heeft nooit een stap verkeerd gezet maar in mijn omgang met haar was ik twijfelachtig en beducht voor wat kon komen. DiaBelle werd door anderen steeds afgeschilderd als onbetrouwbaar, en zuur. Hierdoor werd mijn gedrag onzeker, onduidelijk waardoor DiaBelle onzeker van mij werd. Resultaat: vicieuze cirkel. Jarenlang heb ik op allerlei manieren geprobeerd hiervoor tools en instructie te krijgen maar het werd niet beter. Na jarenlang getob en het idee dat het nooit zou gaan lukken tussen mij en DiaBelle, heb ik de knoop doorgehakt en de stap richting hulp voor ons gezet. Ik kwam met Gedragscentrum Zeeland in contact.
Voorafgaand aan de training heb ik een DISC-analyse gedaan en daar kwam nogal
een verrassing uit, ik ben een perfectionist, had mezelf nooit zo gezien, maar
het werd ook een eye-opener voor mij. Alles moet via regels lopen bij mij en ik
wijk daar niet zo gemakkelijk van af. Door de DISC-analyse ben ik vooral mezelf
beter gaan begrijpen en hoe en waarom ik zo handel, zoals ik doe.
Omdat men met een interne week grote stappen maakt, hebben
we besloten dat DiaBelle een week intern ging bij Gedragscentrum Zeeland. Zaken als trailerladen, achterbenen geven,
stilstaan bij het opstappen waren een drama. Daarnaast simpele zaken als aan de
hand buiten stal lopen, buitenrijden waren zaken waar ik van droomde maar
simpelweg niet meer durfde! De eerste training was het trailerladen en na wat
vijven en zessen stond ze op de trailer en kon de week beginnen.
Vanaf het moment dat DiaBelle opgehaald wordt, begint de constante training, want ook het lopen van stal, naar wei en paddock is al een training. Allereerst is een vereiste dat een paard fysiek gecheckt wordt door hun arts die werkt met acupunctuur. Dit om uit te sluiten dat het gedrag van het paard te wijten is aan pijn in het lijf.
En ze was ontzettend pijnlijk, doordat ik 4 jaar gereden had met slof, omdat ze dan endorfine aanmaakt en superbraaf te rijden is”, aldus de toenmalige instructie.
Arm dier, helemaal verkeerd gereden, gedwongen in de krul en niet los door het lijf gereden. Na een behandeling van 1.5 uur en wat stal- en rustdagen, zijn de trainingen gestart. Het
hele management wordt bekeken. Van fysiek, voer, harnachement, etc. Daarnaast wordt er goed gekeken wat het paard qua voeding nodig heeft, De voeding werd op haar behoefte aangepast. DiaBelle is tijdens de trainingsweken heel veel in handen geweest, met trailerladen, grondwerk, schrik- en obstakeltraining en rijden. Door alle onzekerheid en spanning om haar heen, nam zij de leiding en moest zij opletten of er geen ‘leeuw op de loer lag’. Tijdens de trainingen heeft zij een nieuwe basis gekregen, een basis met veel duidelijkheid en leiding.
De eerste weken heeft ze heel veel geslapen omdat ze
geestelijk zo moe was van constant te moeten scannen waar het gevaar zat!
Daarnaast ben ik ‘getraind’, met hoe ik leiding moet geven, dat ik duidelijke
doelen moet stellen, en vooral duidelijk zijn tegenover DiaBelle. Ook hebben ze
mij laten inzien dat DiaBelle een ontzettend lief paard is en niet de door
anderen voorgespiegelde draak.
Inmiddels staat ze op een nieuwe stal en we hebben het
super naar ons zin. DiaBelle is al een paar keer op pad geweest naar Gedragscentrum Zeeland, 1 x voor
controle na haar fysieke check, en 1 x omdat ze als ‘coachingspaard’ ingezet is voor een opleidingsdag.
Supertrots ben ik op haar, ze vindt het spannend in de
trailer maar het lukt ons! Daarnaast ben ik inmiddels ook een paar keer mee
geweest op een buitenritje. Vinden we ook wat spannend maar we doen het toch
maar. En O wat ben ik trots op dat geweldig mooie dier, en wat zit ze heerlijk
in haar velletje.
We zijn er nog niet, ik nog niet dan, maar de basis tot
een gezonde omgang met mijn paard is gelegd. Ik ben er superblij mee. We hadden
nooit zover gekomen zonder de superbegeleiding van het team van Gedragscentrum Zeeland.
