Menorcaanse Paard
Kennisbank van Vereniging Eigen Paard
Kennisbank van Vereniging Eigen Paard
Oorsprong
De Menorquin komt van het eiland Menorca, de Balearen, in Spanje.
De (ras)naam
De officiële naam van het ras is “Pura Raza Menorquina” (Zuiver Menorcaans Ras) P.R.M. afgekort. In Spanje spreekt men echter van een “Menorca” (paard), hoewel “Menorquín” ook gebruikt wordt in het vasteland van Spanje. Deze laatste naam, Menorquín, is ook de meest gebruikte in het buitenland (Frankrijk, Duitsland, Italië etc.) Dit fenomeen zien wij overigens ook bij de Pura Raza Española, afgekort P.R.E., tevens bekend als “caballo Andaluz”, “Andaluz”, “caballo Español” of “Español”, in Nederland als “Andalusiër” bekend. Hetzelfde geldt voor de Puro Sangue Lusitano, afgekort P.S.L., beter bekend als Lusitano.
Karakter
De Menorca paarden zijn heel erg nobel, warmbloedig, sober en rustiek. Ze zijn moedig, resistent, wendbaar en energiek en daarom inzetbaar in verschillende disciplines. De Menorquin is zeer intelligent, werklustig en leergierig en toont heel goede aanleg voor verzameling. Onder het zadel zijn ze zeer serieus en geconcentreerd, ook als meerdere hengsten tegelijkertijd gereden worden. De Menorcaanse paarden zijn temperamentvol en hoogmoedig, niettemin zijn ze heel erg gehoorzaam en bijna niet te beledigen. Zijn karakter en eigenschappen, maken dat het werk met een Menorquin, altijd een genot en lonend is voor zowel paard en ruiter.
Exterieur
Hoofd: Lang, middelmatige van grootte, droog en harmonieus. Het front, neus-zijaanzicht, dient recht te zijn, bij lichtelijke sub-convexiteit , kan dit alleen het gezicht betreffen. Oren, middelmatig van grootte, lichtelijk afwijkend naar klein. De oren zijn correct ingeplant met lichtelijk naar elkaar toe wijkend en bewegelijke punten. Ronde iets uitpuilende ogen, met vriendelijke en levendige blik. De neusgaten steken niet echt uit waardoor het langwerpige silhouet van het hoofd word geaccentueerd.
Hals: De Menorquin is trots op zijn hals; robuust, van gemiddelde lengte en lichtelijk gebogen. De hals is gespierd, krachtig en goed ingezet, zowel in hoofd als in het lichaam. Slank bij het hoofd en breed bij het lichaam. De manen zijn sterk en in overvloed aanwezig. Men ziet de manen het liefst vol en lang, dit geldt ook voor de staart.
Lichaam: De Pura Raza Menorquina heeft een lange lichaam met tendens naar de reductie van de transversale diameters. Het kruis is smal en niet opvallend. Rechte rug met discrete bespiering zowel op de rug als op de lendenen. De staartinplant is laag en moet goed tussen de billen kunnen vallen, zonder dat deze boven de horizontale lijn van de achterhand uitsteekt in welke gang dan ook. Gemiddelde met lichtelijk vlakke borst- c.q. ribbenkast. Strakke abdomen met al niet te lange flanken.
Voorhand: De voorbenen de Menorquin zijn lang, slank en recht. De Menorquin heeft een lange, licht gebogen rug. Robuuste schouder en bovenbeen, brede knie met daaronder een heel fijn en rank onderbeen, met goed zichtbare en sterke pezen. Geproportioneerde kogels met solide fijne hoeven, niet al te breed.
Achterhand: De Menorca’s beschikken over niet al te overdreven gespierde bovenbenen en billen, de benen achter zijn relatief kort. De spronggewrichten zijn krachtig met een goede hoek. De onderbenen achter zijn ook, zoals voor, fijn, rank en met goed zichtbare sterke pezen. Hetzelfde geldt voor de kogels en de hoeven. De hoeven van de Menorquin zijn heel erg sterk en er komen zelden beenproblemen voor, dit omdat de bodem waarop ze opgroeien hard en droog is.
Kleur
De Pura Raza Menorquina paarden zijn altijd zwart, waarbij alle schakeringen van zwart worden toegelaten. Iedere andere vachtkleur is uitgesloten voor de inschrijving in het stamboek. Witte vlekken op voorhoofd en benen worden toegelaten, mits deze van beperkte oppervlakte zijn.
Stokmaat
De Menorcaanse merries hebben een gemiddelde hoogte van 1.52-1.55 m. De Menorcaanse hengsten hebben een gemiddelde hoogte van 1.60-1.62 m.
Gewicht
De Menorquins wegen ca. 500 kg
Kleur
De Pura Raza Menorquina paarden zijn altijd zwart, waarbij alle schakeringen van zwart worden toegelaten. Iedere andere vachtkleur is uitgesloten voor de inschrijving in het stamboek. Witte vlekken op voorhoofd en benen worden toegelaten, mits deze van beperkte oppervlakte zijn.
Stokmaat
De Menorcaanse merries hebben een gemiddelde hoogte van 1.52-1.55 m. De Menorcaanse hengsten hebben een gemiddelde hoogte van 1.60-1.62 m.
Gewicht
De Menorquins wegen ca. 500 kg
Functionaliteit en gebruiksmogelijkheden
Van alle markten thuis!!
De Menorcaanse paarden zijn barokke paarden met een rank en majestueus silhouet. De Pura Raza Menorquina heeft door zijn karakter eigenschappen en zijn natuurlijke bouw een aangeboren aanleg voor de verzameling. De gangen van de Menorca paarden zijn verheven, vloeiend en bieden een zeer comfortabele zit voor de ruiter. Ze zijn met groot gemak te verzamelen en bieden door hun elastische bewegingen een zeer comfortabele draf en galop, waarbij de ruiter ontspannen aan het werk kan. Daardoor is de opleiding van de Menorquin in de oefeningen van de klassieke rijkunst een logische stap. De manier van werken en opleiden van de Menorca’s is gebaseerd op c.q. afgeleid van de klassieke principes van de dressuur.
De Menorca paarden worden in Menorca bijna altijd voor de “Doma Menorquina” (Menorcaanse dressuur) opgeleid, deze vertoont heel veel overeenkomsten met de Hoge School Dressuur, waarbij het typische kenmerk van de Menorquín, eigenlijk zijn “benchmark”, “es Bot” is, oftewel het steigeren en lopen op de achterbenen. Dit is een belangrijk onderdeel van de heel erg geliefde en populaire dorpsfeesten in Menorca.
De Menorca’s lopen niet alleen op twee benen, maar ze zijn ook heel erg geschikt voor Engelse dressuur, aangespannen rijden en ze zijn bijzonder geschikt voor de traditionele Menorcaanse feesten. Tevens zijn ze betrouwbare partners voor de recreatie ruiter. De buitenritten door ruw terrein, ook mede door het comfortabele Menorcaanse zadel, worden een ware belevenis.
Doma Menorquina
Het Menorcaanse paard wordt hoofdzakelijk gebruikt voor de traditionele dorpsfeesten op Menorca, waarin hij de hoofdrolspeler wordt. Deze feesten, van religieuze en ridderlijke aard, hebben hun oorsprong in de XIII-XIV eeuw, toen riddertoernooien werden gevierd. Terwijl in de XVII eeuw in de rest van Europa deze toernooien verdwenen, zijn in Menorca de tradities en protocollen tot op de dag van vandaag (weliswaar met sommige aanpassingen) in ere gehouden. Het beste voorbeeld van deze feesten zijn de “ festes de Sant Joan “.
Als gevolg van de toewijding tot deze ridderfeesten is de Menorcaanse rijstijl oftewel “Doma Menorquina” (Menorcaanse dressuur) ontstaan. De Menorcaanse dressuur onderscheidt zich door het houden van de teugels (2 of 4 teugels) in de linkerhand, door de combinatie van teugel- en sporen hulpen, door de combinatie van de “flair” en beweging van het paard typisch van de feesten, door de kledij van ruiter en paard en door het gebruik van het Menorcaanse harnachement, zoals Menorcaanse zadel, hoofdstel, bit en zweep.
Noemenswaardig en typisch Menorcaans is het volgende:
Even iets over geschiedenis: een jong en majestueus ras, rijk in tradities
Het Menorcaanse ras oftewel “Pura Raza Menorquina” (P.R.M.) is een relatief jong ras omdat dit pas in 1987 als eigen ras officieel is erkend. Na een veldstudie door een van de meest prestigieuze dierkundige van Spanje, Dr. Antonio Sánchez Belda, werd geconcludeerd dat het “Menorca” paard aan alle vereisten voldeed om opgenomen, geregistreerd en erkend te worden als eigen ras.
Ondanks de erkenning in 1987 bestaat het Menorcaanse paard, soms ook wel “Menorquín” genoemd, al eeuwen op Menorca. Zo bevestigt Cayo Plinio II in zijn geschriften Natuur & Geschiedenis van het jaar 77 n.c. dat Menorca zich onderscheidde door het fokken van goed vee. Menorca is ononderbroken en sinds mensenheugenis een paardeneiland geweest. De hoofdrol van het Menorcaanse paard in de feesten van religieuze en ridderlijke aard, welke wij Menorcanen, van generatie tot generatie hebben geërfd, verklaart het bestaan van het Menorcaanse paard zoals die is.
De mensen die met het landleven (lees boerenleven) van Menorca verbonden zijn en waren, hebben altijd het besef gehad van het bestaan van een eigen ras, genoemd het “Menorca” ras. Men wist exact welke paarden “Menorcas” waren en welke niet, zonder de behoefte om enig document c.q. papieren te zien. In die tijden was het woord net zoveel waard als een document. De oorsprong van het ras moeten wij daarom dan ook in de geschiedenis van Menorca zoeken. Het feit dat Menorca een eiland is en haar strategische ligging in de Middellandse zee, heeft voor communicatie van verschillende oude culturen gezorgd. Dit geeft gelijk aan dat het Menorcaanse paard invloeden heeft gehad van diverse volkeren die zich, voor kortere of langere tijd, door de eeuwen heen op Menorca hebben gevestigd om uiteindelijk het huidige ras te worden. Op basis van deze theorie werd een vergelijkende studie gemaakt van het Menorcaanse ras en drie andere rassen, die door de eeuwen heen op Menorca waren gearriveerd. Het gaat om de Arabische volbloed, de Engelse volbloed en de Pura Raza Español oftewel Andalusiër. De conclusie van deze studie was dat de genen van deze drie majestueuze rassen, in meer of mindere mate, voortleven in het huidige “Menorca”paard.
Bron: Stoeterij Het SoerhuisMenorcaanse Paard