Giftige planten
Kennisbank van Vereniging Eigen Paard
Kennisbank van Vereniging Eigen Paard
Naam plant | Verschijnselen | |||
Aronskelkfamilie (Araceae) |
De giftige delen van deze plant zijn de wortels en de bessen. Wanneer er veel van wordt gegeten leidt dit tot problemen in het maagdarmkanaal en verlamming van het centraal zenuwstelsel. | |||
Basterdklaver (Trifolium hybridum) |
De hele plant is giftig. Het eten van grote hoeveelheden kan leiden tot zonnebrand, hoefbevangenheid en leverbeschadiging. | |||
Boekweit (Fagopyrum esculentum) |
De bloemen en zaden zijn giftig, ook wanneer ze gedroogd zijn. Het eten van grote hoeveelheden leidt tot zonnebrand. De huid wordt rood en er ontstaan wondjes die moeilijk te genezen zijn. Het paard kan er ook nerveus / onrustig van worden. | |||
Boerenwormkruid (Hrysantemum vulgare) |
De gifstoffen bevinden zich in de bloemen en bladeren. Deze veroorzaken krampen, opwinding, abortus en leverproblemen. | |||
Bosanemoon (Anemone vemorosa) |
De gifstoffen bevinden zich in de bladeren en het sap en veroorzaken maagdarmontstekingen, verlamming en nierbeschadiging. Gedroogd is het niet gevaarlijk. | |||
Boterbloemsoorten (Ranunculus) |
Het sap van alle delen is giftig en werkt irriterend. Na opname prikt het eerst het centraal zenuwstelsel en leidt het later tot verlammingen. Tijdens de bloei is de bloem het meest gevaarlijk. Gedroogd is de plant ongevaarlijk. | |||
Hondsdraf (Glechoma hederacea) |
De hele plant is giftig, maar wanneer het een paar weken gedroogd is niet meer. Het eten van de plant veroorzaakt een snelle zwakke pols, ademnood, verhoogde temperatuur, zweten, bibberen en duizeligheid en kan bij grote hoeveelheden de dood tot gevolg hebben. | |||
Honingklaverfamilie (Melilotus) |
Alle delen van de plant zijn giftig. Vers zijn ze onschadelijk maar bij het drogen komt er een grote hoeveelheid cumarine vrij en dat is erg giftig. Het remt het bloedstollingsproces en leidt tot inwendige bloedingen wat vrij snel resulteert in de dood. | |||
Jacobskruiskruid (senecio jacobaea) |
Alle delen van de plant zijn giftig, vers en gedroogd. Het gif werkt in op de lever en veroorzaakt bloedingen, necrose en levercirrose. Wanneer een paard de plant eet kan dit soms tot acute vergiftiging leiden en na een paar dagen tot weken sterft het paard een langzame, pijnlijke dood. Meer informatie… |
|||
Kervel (dolle) (Chaerophyllum temulum) |
Het gif zit in de jonge stengels en zaden en leidt tot darmproblemen en verlamming. | |||
Klaproos (papaver rhoeas) |
Vooral het sap van de plant is giftig. De plant is het meest giftig wanneer het in bloei staat en zaden vormt. Vergiftiging leidt tot koliek, darmverstoppingen, bloederige buikloop en zenuwverschijnselen. | |||
Kruisbloemenfamilie (Zwarte mosterd, witte mosterd, herik en koolzaad) (Cruciferae) |
De gifstoffen zitten in de zaden. Wanneer een paard ze eet wordt het suf, krijgt ontstekingen aan het maagdarmkanaal, lever, nieren en huid, koliek, darmverstoppingen, ongecontroleerde bewegingen en gaan uiteindelijk dood door verlamming van de ademhalingsspieren en hartspier. | |||
Lijnzaad (ongekookt) (Linum usitatissimum) |
De jonge kiemplanten, bloemen, zaadhulzen en zaden zijn giftig. Het eten van de plant kan leiden tot blauwzuurvergiftiging, versnelde ademhaling, snelle pols, gevolgd door opwinding, verlamming en dood. | |||
Nachtschadefamilie (wolfskers, bilzekruid, doornappel, aardappelplant, bitterzoet, zwarte nachtschade) (Solanaceae) |
Bijna alle delen van de plant zijn giftig, ook wanneer het gedroogd is. Vergiftiging leidt tot onderdrukking van het centraal zenuwstelsel en hallucinaties. | |||
Paardenstaartenfamilie (heermoes, moeraspaardenstaart)(Equisetaceae) |
Heermoes bevat een enzym dat vitamine B1 afbreekt waardoor het paard schrikachtig wordt, een wankele gang krijgt, prikkelbaar wordt, verminderde reflexen krijgt en geheel verlamd kan raken en dood kan gaan. | |||
Sint – Janskruid (Hypericum perforatum) |
De hele plant is giftig ook na droging ervan. Het veroorzaakt zonnebrand. Deze plekken zijn zeer pijnlijk. Overige symptomen: geen trek in eten, zwakte, onzeker lopen en coma. | |||
Taxusfamilie (Taxaceae) |
Alle soorten van de taxusfamilie bevatten het gif taxine. Alle delen van de plant zijn giftig, de naalden bevatten het meeste gif. Vooral paarden zijn gevoelig voor acute vergiftiging. Paarden kunnen binnen 5 minuten na inname van naalden dood neervallen. | |||
Varens (Hypolepidaceae) |
Alle delen maar vooral de wortels zijn giftig, zelfs wanneer het in het hooi terechtkomt. Wanneer er geen behandeling wordt gegeven na het eten van de Adelaarsvaren kan dit de dood als gevolg hebben. | |||
Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) |
Alle delen van de plant zijn giftig, vooral de bladeren en de zaden, ook na droging van de plant. Vergiftiging leidt tot diarree, koliek, onregelmatige hartslag, spasmen en dood door hartstilstand. Na kauwen treden er mond- en keelontstekingen op. | |||
Wikke (Vicia) |
Alle delen maar vooral de boonachtige zaden zijn giftig. Het binnen krijgen van het gif leidt tot leverbeschadiging, gevoeligheid voor zonlicht en geelzucht, maar kan ook leiden tot verlamming van de slokdarm, diarree en bloederige urine. | |||
Wilde- of waterscheerling (Cicuta Verosa) |
Het sap en de wortel zijn giftig, deze gifstof is ook na droging schadelijk. Het gif veroorzaakt een brandende pijn aan keel en mond, speekselvloed, koliek, verwijding van de pupillen, werkt op de zenuwen en veroorzaakt stuipen en spierkrampen, bewusteloosheid en uiteindelijk de dood. | |||
Wolfsmelk (Euphorbia) |
De bladen en het sap van de plant zijn giftig, ook na het drogen ervan. Het gif heeft een brandende werking op de huid en leidt tot maagdarmontstekingen en krampen. | |||
Bronnen: www.recreatieruiter.nl www.poisoncentre.be/ |